Civilisatie: het proces dat samenlevingen doet veranderen – deel 1

Het streven naar een open, al dan niet in een parallelle, samenleving betekent dat je de wereld en de politieke werkelijkheid graag wilt wijzigen. Om de werkelijkheid te kunnen wijzigen moet je begrijpen waar de macht zit en hoe die werkt.

Iedere samenleving heeft een (politieke en intellectuele) heersende elite die de samenleving feitelijk stuurt. Deze elite heeft en deelt een gezamenlijke denkwereld, laten we het een narratief noemen. Het in die elite heersende narratief wordt gevormd en doorgegeven daar waar de elite haar opleiding en vorming krijgt: in de Universiteiten en Hogescholen. Sinds pakweg 60-tiger jaren heerst daar het romantische marxistische narratief van de collectieve staat. Het proces van het wijzigen van een narratief in een samenleving door de heersende elite noem ik civilisatie.

De collectieve staat vindt zijn filosofische wortels in de filosofie van Hegel. Deze ligt aan de basis van de oorlogmachine van Pruisen en de almacht van de soevereine vorst, die, volgens Hegel, als enige in staat zal zijn het geluk van onderdanen te garanderen. Hegel is de geestelijke vader van het Nazisme en het Marxisme.

Hoe dat werkt met het wijzigen van een narratief bij de heersende elite kun je lezen op de website jaccuse.nl. Daar wordt uitgelegd dat die politieke elite, met zijn rechters, journalisten, wetenschappers, politici, ambtenaren de dienst uitmaakt. Wat wij in het parlement ook doen en zeggen, op welke partijen we ook stemmen, zolang we het heersende narratief van de elite niet weten te wijzigen, het liefst naar de uitgangspunten van de Parallelle Samenleving, zal er niets veranderen. En zullen we worden vervolgd.

De volgende keer meer over de verschuiving van de filosofie van de elite naar het romantisch Marxisme en hoe je het narratief kunt veranderen.